Τα παιδιά δεν είναι σαν μικροί ενήλικες και η αντιμετώπιση κάθε προβλήματος των οφθαλμών τους συνιστάται να γίνεται από ειδικό παιδοφθαλμίατρο που, όχι μόνο γνωρίζει καλύτερα τις παθήσεις των μικρών ασθενών του, αλλά διαθέτει και τον τρόπο να πλησιάσει το παιδί για μια αποτελεσματική εξέταση και θεραπεία.

Οι πιο συχνές παιδοφθαλμολογικές παθήσεις είναι :

 

Η αμβλυωπία (τεμπέλικο μάτι)

Το αμβλυωπικό (τεμπέλικο) μάτι είναι ένα ανατομικά φυσιολογικό μάτι που δε βλέπει καθαρά λόγω αδυναμίας μεταφοράς των πληροφοριών του στον εγκέφαλο.
Η αμβλυωπία ξεκινά στην παιδική ηλικία και μπορεί να συνεχιστεί στην ενήλικη ζωή. Στο αμβλυωπικό (τεμπέλικο) μάτι η όραση δεν αναπτύσεται φυσιολογικά τα πρώτα χρόνια της ζωής, από τη γέννηση δηλαδή μέχρι την ηλικία των 7-8 ετών.
Κανονικά στα χρόνια αυτά αναπτύσονται οι συνδέσεις του ματιού με τον εύπλαστο εγκέφαλο. Αν ύπαρξει κάποιο πρόβλημα που εμποδίζει την ευκρινή όραση του παιδιού στα ευαίσθητα αυτά χρόνια οι συνδέσεις αυτές είναι ελλειπείς και έχουν σαν αποτέλεσμα την αμβλυωπία.

Προβλήματα στα πρώτα 7-8 χρόνια της ζωής που μπορούν να προκαλέσουν ένα “τεμπέλικο” μάτι μπορεί να είναι:

• Ο Στραβισμός (τα μάτια κοιτούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις)
• Η Ανισομετρωπία (Διαφορά στη διαθλαστική δύναμη των ματιών)
• Ο συγγενής καταρράκτης (καταρράκτης που εμφανίζεται στη γέννηση)
• Η συγγενής πτώση βλεφάρου και άλλες σπανιότερες παθήσεις

 

Διαθλαστικά σφάλματα

Τα διαθλαστικά σφάλματα που παρατηρούνται στα παιδιά, όπως και στους ενήλικες είναι η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός.
Τα διαθλαστικά σφάλματα προκαλούν θολή όραση και θεραπεύονται, αφού διαγνωστούν με ακρίβεια, με τη χρήση γυαλιών ή φακών επαφής. Αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης στα παιδιά και να οδηγήσουν σε αμβλυωπία (τεμπέλικο μάτι).
Η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στο αν ένα παιδί αποκτήσει μυωπία, υπερμετρωπία και ειδικότερα αστιγματισμό.
Κάποιες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει δυνατότητα να προληφθεί προσωρινά η εξέλιξη της μυωπίας στα μικρά παιδιά με φαρμακευτική θεραπεία

 

Ο στραβισμός

        

Στο στραβισμό τα μάτια του παιδιού κοιτούν προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Συνήθως το ένα μάτι είναι το κυρίαρχο και είναι στραμμένο προς την κατεύθυνση που θέλει να δει το παιδί ενώ το άλλο μάτι παρεκκλίνει προς τα μέσα (προς τη μύτη) ή προς τα έξω. Σε μερικές περιπτώσεις και τα δυο μάτια παρεκκλίνουν, εναλλάξ.
Ο στραβισμός μπορεί να εμφανιστεί αρκετά νωρίς, από τη γέννηση (συγγενής στραβισμός) ή και σε μεγαλύτερη ηλικία.
Ο πιο συχνός στραβισμός είναι ο ιδιοπαθής (χωρίς συγγεκριμένη αιτία).
Συχνά όμως ο στραβισμός μπορεί να συνυπάρχει με διαθλαστικά σφάλματα, η διόρθωση των οποίων τον εξαλείφουν ολικώς ή μερικώς.

       
Τέλος κάποιες εγκεφάλικες παθήσεις μπορούν να προκαλέσουν ή να συνυπάρχουν με στραβισμό και ο παιδοφθαλμίατρος μπορεί να αποφασίσει αν χρειάζεται περαιτέρω νευρολογικός έλεγχος του παιδιού με στραβισμό.

 

Η δακρύρροια

     

Δακρύρροια είναι η κατάσταση κατά την οποία το ένα ή και τα δύο μάτια του παιδιού δακρύζουν αμέσως μετά τη γέννηση και για κάποιους μήνες. Η δακρύρροια είναι αρκετά συχνή κατάσταση, και υπολογίζεται ότι περίπου 20% των βρεφών την παρουσιάζουν.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οφείλεται σε καθυστερημένη ωρίμανση του ρινοδακρυϊκού συστήματος και στην μη αυτόματη διάνοιξη μιας λεπτής μεμβράνης (βαλβίδα του Hasner) στο σημείο όπου ο ρινοδακρυϊκός πόρος εκβάλλει στη μύτη.

 

Το χαλάζιο (κριθαράκι) και άλλες κύστεις των βλεφάρων
Το χαλάζιο είναι μια καλοήθης κύστη των βλεφάρων και οφείλεται σε απόφραξη ενός μεϊβομιανού αδένα του βλεφάρου.
Οι κύστεις αυτές συμβαίνουν συχνά στα παιδιά και μπορεί να συνοδεύονται από βλεφαρίτιδα. Η βλεφαρίτιδα είναι ένας μακροχρόνιος ερεθισμός του βλεφαρικού χείλους που συνήθως δε δημιουργεί συμπτώματα.

                        

 

 

Ξένα σώματα και τραυματισμοί

 

          

Αυτά συμβαίνουν συχνά στα παιδιά και μπορεί να περάσουν απαρατήρητα και να εμφανιστούν με ένα κόκκινο μάτι.
Σωστή διάγνωση και θεραπεία είναι σημαντική για την αποφυγή μακροχρόνιων επιπλοκών στην όραση

 

 

Συγγενής καταρράκτης

 

         

Συγγενής καταρράκτης είναι η θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού, που είναι παρoύσα κατά τη γέννηση του παιδιού.
Στο συγγενή καταρράκτη ο φακός του ματιού είναι θολός και εμποδίζει έτσι το βρέφος να δει καθαρά οδηγώντας σε αμβλυωπία.
Ο συγγενής καταρράκτης μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την όραση και είναι υπεύθυνος για το 24% περίπου των περιστατικών τυφλότητας στα παιδιά, παγκοσμίως. Μπορεί να αφορά το ένα ή και τα δύο μάτια του βρέφους.
Ο συγγενής καταρράκτης μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες, όπως κληρονομικές, μεταβολικές ή άλλες συστηματικές παθήσεις, ενδομήτριες λοιμώξεις, τραύμα κα.
Η αντιμετώπισή του πρέπει να είναι έγκαιρη και είναι συνήθως χειρουργική.

 

Την ημέρα του ραντεβού σας :
Προσπαθήστε να φτάσετε στην ώρα σας για να μη στρεσάρετε το παιδί πριν την εξέταση.
Φέρετε μαζί σας προηγούμενα γυαλιά που είχε το παιδί
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης είναι ποολύ πιθανό ότι θα χρησιμοποιήσουμε σταγόνες που μεγαλώνουν την κόρη του ματιού. Για να δράσουν οι σταγόνες χρειάζεται χρόνος οπότε προσπαθήστε να έχετε μαζί σας κάποια φαγητά (σνακς) που αρέσουν στο παιδί και κάποια αγαπημένα παιχνίδια
Φέρετε μαζί σας ένα καπέλο ή γυαλιά ηλίου καθώς οι διεσταλμένες κόρες προκαλούν φωτοφοβία
Να είστε προετοιμασμένοι ότι μπορεί να χρειαστεί να μείνετε μέχρι και μία ώρα στο ιατρείο αν χρειαστούν σταγόνες